|
|
update 02 -04 - 2020
|
Geen feest bij de opening van stuw en sluis in Sambeek
Geen vlaggen, geen muziek, geen toespraken en geen champagne, niets van dat alles. De ingebruikstelling van de stuw en sluis bij Sambeek op 4 oktober 1929 - nu precies 90 jaar geleden - verliep in stilte. Of burgemeester Piet Stevens en zijn wethouders op die dag een kijkje bij de Maas zijn gaan nemen, is zelfs de vraag. Nergens in het archief van de voormalige gemeente Sambeek staat iets vermeld over hun aanwezigheid daar.
Arbeiders aan het werk bij de bouw van stuw en sluis in Sambeek. Een aantal van hen zou in het dorp blijven wonen
En dat terwijl er toch vier jaar aan dit voor Sambeek enorme project is gewerkt. Misschien dat het ontbreken van festiviteiten het gevolg was van het feit dat een maand eerder de stuw en sluis bij Grave in al gebruik waren genomen. Daar was toen de directeur van Rijkswaterstaat bij aanwezig. Deze hield een toespraak waarin hij wees op het grote belang van de bouw van de vijf stuwen en sluizen in de Maas voor de scheepvaart. De schippers zouden voortaan verlost zijn van de sterk wisselende waterhoogten in deze rivier.
Voor de bouw van stuw en sluis in Sambeek moesten de beste maasweien worden onteigend. Geen wonder dat de grote boeren tegen de aanleg ervan waren. Begin juli 1925 begonnen de werkzaamheden. Grond werd afgevoerd met wagonnetjes die over een smalspoor liepen. Veel bekijks trok de zogeheten ijzeren man, een kolossale graafmachine. De arbeiders - soms wel zo'n 300 in getal - werden deels ondergebracht in woonketen; anderen hadden een kosthuis in Sambeek.
Nadat stuw en sluis op 4 oktober 1929 werking was gesteld groeide het aantal schepen op de Maas sterk. Het Boxmeers Weekblad sprak zelfs van 'een ongekende drukte'.
Voor de bouw van stuw en sluis in Sambeek moesten de beste maasweien worden onteigend. Geen wonder dat de grote boeren tegen de aanleg ervan waren. Begin juli 1925 begonnen de werkzaamheden. Grond werd afgevoerd met wagonnetjes die over een smalspoor liepen. Veel bekijks trok de zogeheten ijzeren man, een kolossale graafmachine. De arbeiders - soms wel zo'n 300 in getal - werden deels ondergebracht in woonketen; anderen hadden een kosthuis in Sambeek.
Nadat stuw en sluis op 4 oktober 1929 werking was gesteld groeide het aantal schepen op de Maas sterk. Het Boxmeers Weekblad sprak zelfs van 'een ongekende drukte'.
Rond de Toren 2 oktober 2019
|
|
update 02 -04 - 2020
|
Boktor verwoest torentje op de Sambeekse kerk
Het was maar goed dat er een oplettende dakdekker werkzaam was op het redemptoristinnenklooster (nu: Het Kloosterhuis). Hij zag dat het torentje op de parochiekerk als gevolg van de storm op 8 september 1974 helemaal scheef was gewaaid. Hij waarschuwde meteen pastoor Martin Janssen.
De kroon van het torentje wordt van de parochiekerk in Sambeek gehaald. Daarna zou het torentje zelf volgen.
"De man vertelde me dat hij geen nacht rustig meer zou slapen als er nog diensten in de kerk zouden plaatsvinden", schreef de pastoor naderhand in het parochiememoriaal. "Ik nam meteen contact op met het bisdom om te overleggen over de situatie."
Er werd besloten om het torentje meteen te laten weghalen om ongelukken te voorkomen. "Op 10 september al arriveerde er een kraanwagen van een bedrijf uit Rosmalen om het bovenstuk van het torentje te verwijderen", vervolgde pastoor Martin Janssen de beschrijving van de gebeurtenissen. "Dit is het begin geworden van een intensief onderzoek naar de oorzaak van dit alles. Hieruit bleek dat veel hout van het dak en van de Mariakapel (nu doopkapel) was aangetast door de boktor. Bij het afbreken van het torentje bleek dat de balken van de houten staanders - toch 20 bij 20 centimeter dik - waarop de kroon met het kruis rustte, helemaal was weggevreten door de boktor, hoewel alles met lood was omkleed."
Daardoor was het torentje door de storm scheef gaan staan. "Een nieuw torentje zou 40 duizend gulden (nu bijna 60 duizend euro) gaan kosten", zo had de pastoor zich laten voorrekenen. "Maar omdat de oude kerktoren als duidelijk herkenningsteken bij de kerk stond, werd het maken van een nieuw torentje op de kerk niet noodzakelijk geacht. De reparatie van het kerkdak zelf zou al genoeg gaan kosten."
Er werd besloten om het torentje meteen te laten weghalen om ongelukken te voorkomen. "Op 10 september al arriveerde er een kraanwagen van een bedrijf uit Rosmalen om het bovenstuk van het torentje te verwijderen", vervolgde pastoor Martin Janssen de beschrijving van de gebeurtenissen. "Dit is het begin geworden van een intensief onderzoek naar de oorzaak van dit alles. Hieruit bleek dat veel hout van het dak en van de Mariakapel (nu doopkapel) was aangetast door de boktor. Bij het afbreken van het torentje bleek dat de balken van de houten staanders - toch 20 bij 20 centimeter dik - waarop de kroon met het kruis rustte, helemaal was weggevreten door de boktor, hoewel alles met lood was omkleed."
Daardoor was het torentje door de storm scheef gaan staan. "Een nieuw torentje zou 40 duizend gulden (nu bijna 60 duizend euro) gaan kosten", zo had de pastoor zich laten voorrekenen. "Maar omdat de oude kerktoren als duidelijk herkenningsteken bij de kerk stond, werd het maken van een nieuw torentje op de kerk niet noodzakelijk geacht. De reparatie van het kerkdak zelf zou al genoeg gaan kosten."
Rond de Toren 16 oktober 2019
