|
update 25-01-2018
|
Tachtig rietslagen en zes dagen op water en brood
|
25-01-2018
|
Wat hem bezield heeft, zal wel altijd een raadsel blijven. Want de reden waarom Wilhelmus Vervuuren op 9 augustus 1818 uit het leger deserteerde is niet bewaard gebleven. Maar de gevolgen van zijn overhaast wegvluchten zijn wél opgetekend.
De in die tijd in Sambeek woonachtige militair was met zijn bataljon op weg van Breda naar Vlissingen - te voet uiteraard. Op een gegeven moment zag hij zijn kans schoon en ging er bij het Liesbosch tussen Princenhage en Etten vandoor. Uiteraard was dat verboden; op deserteren stond een fikse straf. Twee en een halve week wist de toen bijna 20-jarige Willem Vervuuren uit handen te blijven van de marechaussee, die naarstig naar hem op zoek was. Maar 26 augustus 1818 werd hij dan toch gearresteerd en naar een gevangenis in Den Bosch gebracht.
Van Willem Vervuuren is zijn signalement bewaard gebleven. Hij was ruim 1,62 meter lang - een gemiddelde lengte in die tijd. Verder had hij een ovaal gezicht, grijze ogen en blond haar. Aan één oog was hij blind. |
Op 19 september al moest Willem Vervuuren in Den Bosch voor de krijgsraad verschijnen. Die kende geen mededogen met hem. Hij werd vanwege zijn 'gepleegde misdaad van desertie' veroordeeld tot tachtig rietslagen ten aanschouwe van iedereen op de Parade in de provinciehoofdstad. Tevens werd hem zijn kokarde ontnomen. Dat was een rond insigne op een hoed of muts ten teken dat men militair was.
|
Na het ondergaan van deze pijnlijke straf ging Willhelmus Vervuuren de gevangenis in en moest daar zes dagen leven op water en brood, met één hand en één voet vastgeketend aan een ketting.
Rond de Toren dd 24 februari 2016