Voor de laatste keer bijeen in het Sambeekse raadhuis
|
24-04-2018
|
Zo maar de deur op slot draaien en zeggen: 'Dit was het dan!' Nee, dat kon niet, vond pastoor Jan van Berkel in mei 1942. Bij de opheffing van de gemeente Sambeek, op 1 mei van dat jaar, moest op een of andere manier worden stilgestaan.
Natuurlijk, de omstandigheden waren er niet naar. Nederland - en dus ook Sambeek - was sinds twee jaar bezet door Duitse troepen. En een van de maatregelen die waren genomen was het buiten werking stellen van de gemeenteraden in ons land per 1 september 1941. Een democratisch werkend gemeentebestuur was er niet meer.
Maar toch. De opheffing van de gemeente Sambeek zo maar voorbij laten gaan? Nee, oordeelde de pastoor. Er moest een allerlaatste bijeenkomst komen. In het raadhuis aan de Grotestraat en met burgemeester, wethouders, ambtenaren én leidinggevende en vooraanstaande personen in de gemeente. En die werden dus allemaal uitgenodigd.
Notulen van die bijeenkomst in de eerste week van juni (de exacte datum is niet meer te achterhalen) zijn niet gemaakt, de gemeente bestond immers niet meer. Maar een verslaggever van het Boxmeers Weekblad was wél bij deze bijzondere bijeenkomst. En hij schreef een uitgebreid verslag, dat hieronder integraal staat weergegeven.
SAMBEEK HULDIGT ZIJN VOORMALIG GEMEENTEBESTUUR EN AMBTENAREN
In de prachtig versierde Raadzaal van het mooie Gemeentehuis van Sambeek kwam dezer dagen een uitgelezen gezelschap bijeen. Het bestond uit de Heeren geestelijken der Parochies, uit een deputatie der Zusters en verder uit de meest vooraanstaanden uit Sambeek, Mullem, Stevensbeek, Sambeek Hoek en Westerbeek.
Doel dezer bijeenkomst was om, nu de annexatie der gemeente een feit is geworden, verdienden dank en hulde te brengen aan de mannen, die het schip der gemeente met vaste hand gedurende vele jaren hebben bestuurd op een wijze die aller bewondering afdwingt.
Toen de Burgemeester, de Secretaris, de ambtenaren en het overige personeel met hun familie binnenkwamen, klonk een hartelijk applaus.
Opening en welkomstwoord.
Oud-Wethouder P.G. van Hassem opende de bijeenkomst met den Christelijken groet, sprak een woord van welkom tot allen en stelde het ten zeerste op prijs dat het voorstel van den Pastoor om de scheidende leiders te huldigen zoo spontaan weerklank heeft gevonden. Daardoor is bewezen dat men dank wil brengen voor het vele goede dat deze personen in het belang der gemeente en zijn inwoners hebben gedaan. Het is niet noodig hierover in den breede te spreken, want goede wijn behoeft geen krans. Men had er echter behoefte aan zijn dankbaarheid te toonen door bij dit laatst vaarwel aan de diverse functionarissen iets aan te bieden wat hen altijd dierbaar zal blijven.
Lieve bruidjes boden nu de volgende geschenken aan: de Burgemeester een zwaar zilveren gedenkschild met inscriptie; de Secretaris een schilderstuk van het Gemeentehuis, vervaardigd door den kunstschilder Frans Kops; de ambtenaren Stevens en Van Bree een kostbaar boekwerk; de veldwachter Kleijn en de wegwerker Van Lenning een portret van den Burgemeester. Een en ander ging vergezeld van toepasselijke woorden van den oud-Wethouder, die hierbij de hoop uitsprak dat het allen in de toekomst naar wensch moge gaan.
Natuurlijk, de omstandigheden waren er niet naar. Nederland - en dus ook Sambeek - was sinds twee jaar bezet door Duitse troepen. En een van de maatregelen die waren genomen was het buiten werking stellen van de gemeenteraden in ons land per 1 september 1941. Een democratisch werkend gemeentebestuur was er niet meer.
Maar toch. De opheffing van de gemeente Sambeek zo maar voorbij laten gaan? Nee, oordeelde de pastoor. Er moest een allerlaatste bijeenkomst komen. In het raadhuis aan de Grotestraat en met burgemeester, wethouders, ambtenaren én leidinggevende en vooraanstaande personen in de gemeente. En die werden dus allemaal uitgenodigd.
Notulen van die bijeenkomst in de eerste week van juni (de exacte datum is niet meer te achterhalen) zijn niet gemaakt, de gemeente bestond immers niet meer. Maar een verslaggever van het Boxmeers Weekblad was wél bij deze bijzondere bijeenkomst. En hij schreef een uitgebreid verslag, dat hieronder integraal staat weergegeven.
SAMBEEK HULDIGT ZIJN VOORMALIG GEMEENTEBESTUUR EN AMBTENAREN
In de prachtig versierde Raadzaal van het mooie Gemeentehuis van Sambeek kwam dezer dagen een uitgelezen gezelschap bijeen. Het bestond uit de Heeren geestelijken der Parochies, uit een deputatie der Zusters en verder uit de meest vooraanstaanden uit Sambeek, Mullem, Stevensbeek, Sambeek Hoek en Westerbeek.
Doel dezer bijeenkomst was om, nu de annexatie der gemeente een feit is geworden, verdienden dank en hulde te brengen aan de mannen, die het schip der gemeente met vaste hand gedurende vele jaren hebben bestuurd op een wijze die aller bewondering afdwingt.
Toen de Burgemeester, de Secretaris, de ambtenaren en het overige personeel met hun familie binnenkwamen, klonk een hartelijk applaus.
Opening en welkomstwoord.
Oud-Wethouder P.G. van Hassem opende de bijeenkomst met den Christelijken groet, sprak een woord van welkom tot allen en stelde het ten zeerste op prijs dat het voorstel van den Pastoor om de scheidende leiders te huldigen zoo spontaan weerklank heeft gevonden. Daardoor is bewezen dat men dank wil brengen voor het vele goede dat deze personen in het belang der gemeente en zijn inwoners hebben gedaan. Het is niet noodig hierover in den breede te spreken, want goede wijn behoeft geen krans. Men had er echter behoefte aan zijn dankbaarheid te toonen door bij dit laatst vaarwel aan de diverse functionarissen iets aan te bieden wat hen altijd dierbaar zal blijven.
Lieve bruidjes boden nu de volgende geschenken aan: de Burgemeester een zwaar zilveren gedenkschild met inscriptie; de Secretaris een schilderstuk van het Gemeentehuis, vervaardigd door den kunstschilder Frans Kops; de ambtenaren Stevens en Van Bree een kostbaar boekwerk; de veldwachter Kleijn en de wegwerker Van Lenning een portret van den Burgemeester. Een en ander ging vergezeld van toepasselijke woorden van den oud-Wethouder, die hierbij de hoop uitsprak dat het allen in de toekomst naar wensch moge gaan.
Dan dankte spreker zijn mede-Wethouder en de Raadsleden voor de goede verstandhouding, waarbij hij mocht getuigen dat zij naar vermogen hun plicht hebben gedaan.
Zichtbaar aangedaan herinnerde spreker eraan dat ook de vaders van de scheidenden hier hebben gewerkt. Thans behoort alles tot het verleden, maar de tijd heeft op den arbeid zijn stempel gedrukt. Hij sprak de hoop uit dat de diverse gemeenten met ieders wensch rekening zullen houden. Bij alle inwoners zal de herinnering aan het schoone Sambeek levendig blijven.
De Pastoor spreekt.
Pastoor J. van Berkel sprak namens de geestelijkheid der diverse Parochies van de voormalige gemeente Sambeek en vertolkte de gevoelens van dankbaarheid en innig medeleven. De Burgemeester was hij dankbaar voor diens stuwing en voortvarendheid, waardoor Sambeek een sieraad is geworden onder de dorpen dezer streek. De samenwerking tusschen het burgerlijk en geestelijk gezag was altijd van den meest aangename aard. Hoe de Burgemeester de sympathie der bevolking heeft gewonnen bleek overduidelijk bij zijn zilveren ambtsjubilé. Maar ook thans blijkt hoe men allerwegen dank heeft willen brengen. Spreker brengt nog een speciaal dankwoord aan den Burgemeester als Voorzitter van het Wit-Gele Kruis en verder voor alle diensten aan het geestelijk gezag bewezen.
Zichtbaar aangedaan herinnerde spreker eraan dat ook de vaders van de scheidenden hier hebben gewerkt. Thans behoort alles tot het verleden, maar de tijd heeft op den arbeid zijn stempel gedrukt. Hij sprak de hoop uit dat de diverse gemeenten met ieders wensch rekening zullen houden. Bij alle inwoners zal de herinnering aan het schoone Sambeek levendig blijven.
De Pastoor spreekt.
Pastoor J. van Berkel sprak namens de geestelijkheid der diverse Parochies van de voormalige gemeente Sambeek en vertolkte de gevoelens van dankbaarheid en innig medeleven. De Burgemeester was hij dankbaar voor diens stuwing en voortvarendheid, waardoor Sambeek een sieraad is geworden onder de dorpen dezer streek. De samenwerking tusschen het burgerlijk en geestelijk gezag was altijd van den meest aangename aard. Hoe de Burgemeester de sympathie der bevolking heeft gewonnen bleek overduidelijk bij zijn zilveren ambtsjubilé. Maar ook thans blijkt hoe men allerwegen dank heeft willen brengen. Spreker brengt nog een speciaal dankwoord aan den Burgemeester als Voorzitter van het Wit-Gele Kruis en verder voor alle diensten aan het geestelijk gezag bewezen.
Ook de Secretaris had een apart woord van dank te incasseeren. Iedereen kent zijn accuratesse, zijn dienstvaardigheid. Nooit kwam men bij hem tevergeefs, maar altijd stond hij ten dienst van iedereen.
De ambtenaren werden geprezen om hun hulpbetoon, de veldwachter om zijn stipte handhaving der orde bij elke gelegenheid en de wegwerker voor zijn trouwe plichtsbetrachting, waarbij hij de hitte van den dag heeft gedragen en in het zweet zijn aanschijns zijn brood verdiende.
Voor den Burgemeester, aldus spreker, valt het neerleggen van zijn ambt vooral zwaar, omdat zijn schoone gemeente is opgeheven. Het zal hem een troost zijn dat hij met groote voldoening mag terugzien op zijn werk, waardoor de gemeente tot bloei en ontwikkeling kwam. Hij heeft zijn plicht ten volle gedaan. De bevolking leeft mee en hoopt op nog vele jaren van welverdiende rust, te midden der familie.
Het offer van den Secretaris is nog grooter en de tijding van zijn ontslag was hem een slag in het hart. Maar een man die altijd zijn plichten zoo trouw heeft vervuld zal door O.L. Heer gezegend worden. Hem moge een eervolle promotie wachten.
Ook de andere functionarissen nemen met weemoed afscheid van wat hun dierbaar is geworden in den loop der jaren. Allen mogen met welgevallen terugzien op hun afgelegden weg. Gode zegenen hen tot in lente van dagen.
Spontaan werd door allen het 'Lang zullen zij leven' aangeheven.
De ambtenaren werden geprezen om hun hulpbetoon, de veldwachter om zijn stipte handhaving der orde bij elke gelegenheid en de wegwerker voor zijn trouwe plichtsbetrachting, waarbij hij de hitte van den dag heeft gedragen en in het zweet zijn aanschijns zijn brood verdiende.
Voor den Burgemeester, aldus spreker, valt het neerleggen van zijn ambt vooral zwaar, omdat zijn schoone gemeente is opgeheven. Het zal hem een troost zijn dat hij met groote voldoening mag terugzien op zijn werk, waardoor de gemeente tot bloei en ontwikkeling kwam. Hij heeft zijn plicht ten volle gedaan. De bevolking leeft mee en hoopt op nog vele jaren van welverdiende rust, te midden der familie.
Het offer van den Secretaris is nog grooter en de tijding van zijn ontslag was hem een slag in het hart. Maar een man die altijd zijn plichten zoo trouw heeft vervuld zal door O.L. Heer gezegend worden. Hem moge een eervolle promotie wachten.
Ook de andere functionarissen nemen met weemoed afscheid van wat hun dierbaar is geworden in den loop der jaren. Allen mogen met welgevallen terugzien op hun afgelegden weg. Gode zegenen hen tot in lente van dagen.
Spontaan werd door allen het 'Lang zullen zij leven' aangeheven.
Dank namens het onderwijs.
De Heer W. Verhoeven, Hoofd der Jongensschool te Sambeek, sprak namens het onderwijzend personeel woorden van afscheid, waarbij hij de annexatie betreurde. Vooral bracht hij dank voor alles wat in het belang van het onderwijs is gebeurd. Alle scholen in de gemeente zijn onder het bestuur van Burgemeester Stevens gebouwd of verbouwd en voldoen aan alle eischen.
De Secretaris en de ambtenaren waren altijd behulpzaam met den administratieven rompslomp en steeds genoot men op het Raadhuis een joviale ontvangst.
Klein en Van Lenning werden bij deze huldiging door spreker ook niet vergeten.
De fotograaf legde nu het gezelschap vast op de gevoelige plaat. Na dit intermezzo werd de huldiging voortgezet.
De Heer W. Verhoeven, Hoofd der Jongensschool te Sambeek, sprak namens het onderwijzend personeel woorden van afscheid, waarbij hij de annexatie betreurde. Vooral bracht hij dank voor alles wat in het belang van het onderwijs is gebeurd. Alle scholen in de gemeente zijn onder het bestuur van Burgemeester Stevens gebouwd of verbouwd en voldoen aan alle eischen.
De Secretaris en de ambtenaren waren altijd behulpzaam met den administratieven rompslomp en steeds genoot men op het Raadhuis een joviale ontvangst.
Klein en Van Lenning werden bij deze huldiging door spreker ook niet vergeten.
De fotograaf legde nu het gezelschap vast op de gevoelige plaat. Na dit intermezzo werd de huldiging voortgezet.
Een woord namens de Raad.
Wethouder J. Peeters getuigde namens den Raad van de hartelijke samenwerking met den Burgemeester. Diens leiding dwong eerbied en hoogachting af. Sambeek is uitgegroeid tot een bloeiende en welvarende gemeente. Dit was het werk van den Burgemeester. De aangenaamste herinnering zal men aan zijn bestuur bewaren. Spreker uitte de beste wenschen voor zijn verder leven. De Secretaris, die zich buitengewoon verdienstelijk heeft gemaakt en voor iedereen toegankelijk was, werd geprezen, terwijl de ambtenaren en beambten dank ontvingen voor hun trouwe plichtsbetrachting.
Westerbeek dankt.
De Heer H. van Haandel dankte den Burgemeester nogmaals voor alles wat hij in het belang van Sambeek deed, speciaal voor hetgeen is tot stand gekomen in Westerbeek. Een rust van vele jaren is welverdiend. Spreker betreurde dat de Secretaris thans ambteloos burger is geworden. Men waardeert hem als een strikt, eerlijk, plichtsgetrouw ambtenaar en hoopt op een speodige betere betrekking in goede gezondheid. Bij den dank aan alle overigen sloot spreker zich volgaarne aan.
Stevensbeek voorheen en thans.
Rector Kaarsgaren uit Stevensbeek riep herinneringen op uit 1934. Behalve de Zusters waren er toen 15 parochianen. De Burgemeester liet niets onbeproefd om hier bloei en welvaart te brengen. Veel is er verrezen en als gevolg daarvan kwamen er vestigingen. Thans telt men er reeds 375 parochianen, terwijl het geboortecijfer verheugend groot is. Men hoopt nu nog op een Bewaarschool. Veel is ook te danken aan den Secretaris, die allen steun, medewerking en raad steeds bereidwillig gaf. Het moge hen beiden welgaan tot in lengte van dagen.
Wethouder J. Peeters getuigde namens den Raad van de hartelijke samenwerking met den Burgemeester. Diens leiding dwong eerbied en hoogachting af. Sambeek is uitgegroeid tot een bloeiende en welvarende gemeente. Dit was het werk van den Burgemeester. De aangenaamste herinnering zal men aan zijn bestuur bewaren. Spreker uitte de beste wenschen voor zijn verder leven. De Secretaris, die zich buitengewoon verdienstelijk heeft gemaakt en voor iedereen toegankelijk was, werd geprezen, terwijl de ambtenaren en beambten dank ontvingen voor hun trouwe plichtsbetrachting.
Westerbeek dankt.
De Heer H. van Haandel dankte den Burgemeester nogmaals voor alles wat hij in het belang van Sambeek deed, speciaal voor hetgeen is tot stand gekomen in Westerbeek. Een rust van vele jaren is welverdiend. Spreker betreurde dat de Secretaris thans ambteloos burger is geworden. Men waardeert hem als een strikt, eerlijk, plichtsgetrouw ambtenaar en hoopt op een speodige betere betrekking in goede gezondheid. Bij den dank aan alle overigen sloot spreker zich volgaarne aan.
Stevensbeek voorheen en thans.
Rector Kaarsgaren uit Stevensbeek riep herinneringen op uit 1934. Behalve de Zusters waren er toen 15 parochianen. De Burgemeester liet niets onbeproefd om hier bloei en welvaart te brengen. Veel is er verrezen en als gevolg daarvan kwamen er vestigingen. Thans telt men er reeds 375 parochianen, terwijl het geboortecijfer verheugend groot is. Men hoopt nu nog op een Bewaarschool. Veel is ook te danken aan den Secretaris, die allen steun, medewerking en raad steeds bereidwillig gaf. Het moge hen beiden welgaan tot in lengte van dagen.
Mullem is dankbaar.
De Heer P. Stevens wilde de gelegenheid aangrijpen om den Burgemeester te danken voor alles wat in het verleden voor Mullem is gedaan. Hij bracht in herinnering wat in den loop der jaren is tot stand gekomen en wees vooral op de Halte, den harde weg daarheen, alsmede op de andere harde wegen, die van zoo groot belang zijn speciaal voor Mullem. Ook namens de Fanfare aldaar dankte spreker den Burgemeester voor zijn financieelen en moreelen steun. Hij hoopte op Gods zegen voor de toekomst, waarin de oud-Burgemeester met welgevallen mag terugzien op de afgelegde levensbaan.
Dankwoord van den Burgemeester.
Thans kwam Burgemeester Stevens aan het woord, die met gemengde gevoelens naar deze bijeenkomst was gegaan. Niet zoozeer heeft hem tot droefenis gestemd zijn heengaan als Burgemeester, maar wel de opheffing zijner mooie gemeente. Hij herinnerde aan de uitgebreide actie welke is gevoerd tot behoud der zelfstandigheid, waarvoor hij het Comité met den onvergetelijken Piet Hafmans aan het hoofd nog hartelijk dank zegt. Niets heeft mogen baten. De bevoegde autoriteiten hebben tot opheffing besloten en nu dit een feit is geworden hoopt hij dat alle gemeentenaren zich hierbij zullen neerleggen en meewerken aan den bloei der respectievelijke gemeenten waartoe zij zijn komen te behooren. Deze gemeenten krijgen goed volk, waarmee men het contact moet behouden en het vooral niet moet behandelen als aanhangwagen. De vrees dat Sambeek een uithoek zal zijn, moge niet bewaarheid worden.
De Heer P. Stevens wilde de gelegenheid aangrijpen om den Burgemeester te danken voor alles wat in het verleden voor Mullem is gedaan. Hij bracht in herinnering wat in den loop der jaren is tot stand gekomen en wees vooral op de Halte, den harde weg daarheen, alsmede op de andere harde wegen, die van zoo groot belang zijn speciaal voor Mullem. Ook namens de Fanfare aldaar dankte spreker den Burgemeester voor zijn financieelen en moreelen steun. Hij hoopte op Gods zegen voor de toekomst, waarin de oud-Burgemeester met welgevallen mag terugzien op de afgelegde levensbaan.
Dankwoord van den Burgemeester.
Thans kwam Burgemeester Stevens aan het woord, die met gemengde gevoelens naar deze bijeenkomst was gegaan. Niet zoozeer heeft hem tot droefenis gestemd zijn heengaan als Burgemeester, maar wel de opheffing zijner mooie gemeente. Hij herinnerde aan de uitgebreide actie welke is gevoerd tot behoud der zelfstandigheid, waarvoor hij het Comité met den onvergetelijken Piet Hafmans aan het hoofd nog hartelijk dank zegt. Niets heeft mogen baten. De bevoegde autoriteiten hebben tot opheffing besloten en nu dit een feit is geworden hoopt hij dat alle gemeentenaren zich hierbij zullen neerleggen en meewerken aan den bloei der respectievelijke gemeenten waartoe zij zijn komen te behooren. Deze gemeenten krijgen goed volk, waarmee men het contact moet behouden en het vooral niet moet behandelen als aanhangwagen. De vrees dat Sambeek een uithoek zal zijn, moge niet bewaarheid worden.
Na des morgens dank gebacht te hebben aan God, dankte spreker thans het Provinciaal Bestuur, dat zijn volle medewerking verleende bij alle werken welke tot stand zijn gekomen, speciaal bij den aankoop van Stevensbeek. Hij dankte de Wethouders en den Raad en vergat hierbij vooral niet de vroegere Wethouders.
De bevolking leefde altijd mee in den strijd om belangen en daardoor werden elkanders meeningen gewaardeerd. Op dit oogenblik wilde spreker de minder aangename zaken vergeten.
Met den Secretaris heeft spreker 22 jaren in de beste verstandhouding samengewerkt; nooit is een onaangenaam woord tusschen hen gevallen. Hij zegt hem hartelijk dank met de beste wenschen voor de toekomst. Verder dankte hij de ambtenaren, den veldwachter en allen die in gemeentedienst werkzaam waren, de Hoofden van Scholen en de Geestelijkheid voor de prettige en vruchtbare samenwerking gedurende zijn 28-jarige ambtsperiode. Dank aan allen die meewerkten aan het slagen van dezen onvergetelijken dag en vooral voor het mooie cadeau dat in hem de meest aangename herinneringen zal wakker roepen. Tenslotte dankte hij alle gemeentenaren voor alles wat zij deden om zijn ambt zoo licht mogelijk te doen zijn. Hen allen wenschte hij veel voorspoed.
De bevolking leefde altijd mee in den strijd om belangen en daardoor werden elkanders meeningen gewaardeerd. Op dit oogenblik wilde spreker de minder aangename zaken vergeten.
Met den Secretaris heeft spreker 22 jaren in de beste verstandhouding samengewerkt; nooit is een onaangenaam woord tusschen hen gevallen. Hij zegt hem hartelijk dank met de beste wenschen voor de toekomst. Verder dankte hij de ambtenaren, den veldwachter en allen die in gemeentedienst werkzaam waren, de Hoofden van Scholen en de Geestelijkheid voor de prettige en vruchtbare samenwerking gedurende zijn 28-jarige ambtsperiode. Dank aan allen die meewerkten aan het slagen van dezen onvergetelijken dag en vooral voor het mooie cadeau dat in hem de meest aangename herinneringen zal wakker roepen. Tenslotte dankte hij alle gemeentenaren voor alles wat zij deden om zijn ambt zoo licht mogelijk te doen zijn. Hen allen wenschte hij veel voorspoed.
De Secretaris neemt afscheid.
De Secretaris sloot zich volgaarne aan bij de woorden van dank door den Burgemeester tot allen gericht. Een tragische omstandigheid is voor hem deze bijeenkomst in dit mooie Raadhuis. Hij is thans precies 22 jaar in functie en heeft al dien tijd prettig gewerkt in de meest aangename samenwerking. Veel is dankzij die samenwerking tot stand gekomen. Hij herdacht hierbij de overleden Wethouders, in het bijzonder den heer P. Hafmans. In het gebeurde moet men thans berusten. De Burgemeester kan met voldoening op zijn loopbaan terugzien. Menig groot werk is verricht, ook al ontbrak het hierbij niet aan tegenwerking. Namens de ambtenaren, maar vooral persoonlijk bracht spreker warmen dank voor de goede verstandhouding, die nooit door een oneffen woord is verstoord. Veel lief en leed heeft hij met den Burgemeester gedragen en altijd zal hij met voldoening op het afgesloten tijdperk terugzien. In zijn dankwoord betrok hij verder de ambtenaren en beambten, den Pastoor en de leden van het huldigingscomité en betuigde zijn vreugde over het aangeboden cadeau, dat hem bijzonder dierbaar is.
Het viel hem zwaar onvrijwillig afscheid te moeten nemen van zijn lieve gemeente en van zijn werk dat hem zoo dierbaar was. Gaarne had hij het nog vele jaren willen blijven voortzetten, maar het mocht niet zijn. Tot alle inwoners richt hij den wensch dat het hen moge welgaan.
Het laatste woord.
Veldwachter Kleijn herinnerde eraan dat bij feestelijke gelegenheden de veldwachter altijd het laatste woord heeft en zoo mag het ook hier zijn. Op de meest komische wijze gaf hij uiting aan zijn hoogachting voor den Burgemeester en diens werk, dat hij van nabij mocht gadeslaan. Hij wees onder andere op de omzetting van het Broek, waarbij de Burgemeester in den letterlijken zin de hand aan den ploeg sloeg en aan zijn dagenlang onvermoeid werken tijdens de watersnoodperiode, waarbij het aan hem te danken was dat Sambeek niet, gelijk zoveel andere plaatsen, overstroomde. Hij heeft toen een werkkracht aan den dag gelegd als weinig anderen, maar toen de watersnoodmedailles werden uitgereikt viel de Burgemeester van Sambeek hier buiten.
Spreker dankte voor den raad en daad waarmee de Burgemeester als hoofd van politie hem terzijde stond, richtte zijn dankwoord ook to het feestcomité en was buitengewoon erkentelijk voor het mooie cadeau.
De Secretaris sloot zich volgaarne aan bij de woorden van dank door den Burgemeester tot allen gericht. Een tragische omstandigheid is voor hem deze bijeenkomst in dit mooie Raadhuis. Hij is thans precies 22 jaar in functie en heeft al dien tijd prettig gewerkt in de meest aangename samenwerking. Veel is dankzij die samenwerking tot stand gekomen. Hij herdacht hierbij de overleden Wethouders, in het bijzonder den heer P. Hafmans. In het gebeurde moet men thans berusten. De Burgemeester kan met voldoening op zijn loopbaan terugzien. Menig groot werk is verricht, ook al ontbrak het hierbij niet aan tegenwerking. Namens de ambtenaren, maar vooral persoonlijk bracht spreker warmen dank voor de goede verstandhouding, die nooit door een oneffen woord is verstoord. Veel lief en leed heeft hij met den Burgemeester gedragen en altijd zal hij met voldoening op het afgesloten tijdperk terugzien. In zijn dankwoord betrok hij verder de ambtenaren en beambten, den Pastoor en de leden van het huldigingscomité en betuigde zijn vreugde over het aangeboden cadeau, dat hem bijzonder dierbaar is.
Het viel hem zwaar onvrijwillig afscheid te moeten nemen van zijn lieve gemeente en van zijn werk dat hem zoo dierbaar was. Gaarne had hij het nog vele jaren willen blijven voortzetten, maar het mocht niet zijn. Tot alle inwoners richt hij den wensch dat het hen moge welgaan.
Het laatste woord.
Veldwachter Kleijn herinnerde eraan dat bij feestelijke gelegenheden de veldwachter altijd het laatste woord heeft en zoo mag het ook hier zijn. Op de meest komische wijze gaf hij uiting aan zijn hoogachting voor den Burgemeester en diens werk, dat hij van nabij mocht gadeslaan. Hij wees onder andere op de omzetting van het Broek, waarbij de Burgemeester in den letterlijken zin de hand aan den ploeg sloeg en aan zijn dagenlang onvermoeid werken tijdens de watersnoodperiode, waarbij het aan hem te danken was dat Sambeek niet, gelijk zoveel andere plaatsen, overstroomde. Hij heeft toen een werkkracht aan den dag gelegd als weinig anderen, maar toen de watersnoodmedailles werden uitgereikt viel de Burgemeester van Sambeek hier buiten.
Spreker dankte voor den raad en daad waarmee de Burgemeester als hoofd van politie hem terzijde stond, richtte zijn dankwoord ook to het feestcomité en was buitengewoon erkentelijk voor het mooie cadeau.
Nu zongen allen het Sambeeks Volkslied. Na de sluiting met den Christelijken groet nam men met een hartelijken handdruk en welgemeenden heilwensch afscheid van den Burgemeester, den Secretaris en de overige werkers in den dienst der gemeente.
Moge de geuite wenschen in vervulling gaan. Met voldoening mag het Comité terugzien op deze geslaagde bijeenkomst, die bij de betrokkenen ongetwijfeld altijd in aangename herinnering zal blijven.
Uit: Boxmeers Weekblad zaterdag 6 juni 1942
Moge de geuite wenschen in vervulling gaan. Met voldoening mag het Comité terugzien op deze geslaagde bijeenkomst, die bij de betrokkenen ongetwijfeld altijd in aangename herinnering zal blijven.
Uit: Boxmeers Weekblad zaterdag 6 juni 1942